Dr. Władysław Krajewski ur. w 1841r w Warszawie.
Polska dała Rosji wielu wybitnych ludzi. Wielu też odebrano nam przemocą. Skomplikowane relacje między naszymi krajami na przestrzeni wieków, sprawiły że dla wielu naszych rodaków chcących się realizować zawodowo wschodni kierunek był jedyną ku temu możliwością. Mało jest jednak Polaków uznawanych w Rosji za prekursorów jakiejś dziedziny życia. Inaczej sprawa ma się w przypadku doktora Krajewskiego. Każdy szanujący się atleta w Rosji wie kto jest „ojcem rosyjskiej atletyki”. To Właśnie Władysław Krajewski zakładał pierwsze kluby atletyczne i wytrenował najlepszych rosyjskich siłaczy w XIX wieku.
Krajewski już w młodości fascynował się silnymi ludźmi. Z wypiekami oglądał walki cyrkowych zapaśników i siłaczy występujących na jarmarcznych pokazach. Interesowały go ćwiczenia fizyczne i ich wpływ na rozwój człowieka. Ukończył uniwersytety medyczne w Warszawie i Berlinie. Zdobyta wiedza pozwoliła mu na bardziej naukowe podejście do swoich zainteresowań. Będąc na pokazie niemieckiego atlety Charla Ernesta wpadł na pomysł aby zaprosić go do swojego gabinetu i wykonać badania oraz testy. Starannie zanotował dane antropometryczne, poczynił notatki z występu atlety i zabrał się ostro do pracy. Zgłębiając fizjologię ludzkiego organizmu sprawdzał na sobie metody treningowe i ich wpływ na kondycję człowieka oraz rozwój mięśni. Zapoznawał się też z organizacją i pracą niemieckich klubów atletycznych. Zaczął kompletować sprzęt treningowy, gromadził fotografie atletów. Miał wizję tego co chce zrobić i krok po kroku zmierzał do celu. Swoją pasją i wiedzą zapragnął dzielić się z młodymi ludźmi, którzy podzielali jego zainteresowania. 10 sierpnia 1885 roku doktor Krajewski powołał do życia Koło Miłośników Atletyki z siedzibą w jego mieszkaniu przy Placu Michajłowskim 3 w Petersburgu. Klub był świetnie wyposażony w kulolaski, buldogi, kettlebelle oraz masę innych ciężarków o różnych wagach i kształtach. Wszystko spoczywało na gustownych stojakach wzdłuż ścian a same ściany ozdabiały liczne fotografie najbardziej znanych atletów XIX wieku. Pośrodku leżał miękki dywan na którym zapaśnicy mogli się mocować. Dzięki swojej charyźmie, poświęceniu i uporowi Krajewskiemu udało się stworzyć najlepszy klub atletyczny na wschód od Niemiec. Wkrótce też sala zapełniła się adeptami ciężkiej atletyki. Chętnych było wielu a doktor mógł zacząć w pełni poświęcać się swojej pasji. Jego klub stał się sławny na całą Europę i trenować w nim chciał każdy szanujący się atleta. Jednym z najbardziej znanych zapaśników-siłaczy wywodzących się z klubu Krajewskiego jest niewątpliwie Georg Hackenschmidt. Doktor dostrzegł potencjał w młodym Estończyku i wziął go pod swoje skrzydła. Hackenschmidt znany pod pseudonimem „Rosyjski Lew” przeszedł do historii jako jeden z najlepszych zapaśników i siłaczy przełomu XIX/XX wieku. Z kuźni talentów Krajewskiego wywodzą się ponadto Estończyk Georg Lurich czy też rosyjscy atleci Siergiej Elisiev i Iwan „Wujek Wania” Lebiediev. Trenować u Krajewskiego było w owym czasie zaszczytem. Atleci tłumnie przybywali do osławionego klubu by trenować lub choćby skorzystać z cennych rad gospodarza.
Trening u doktora Krajewskiego był wszechstronny. Dbano o ogólną sprawność fizyczną, hartowano organizm, trenowano z ciężarami oraz siłowano się na macie. Sportowcy z kluby Krajewskiego byli silni, zwinni i szybcy. Przykładem niech będzie wspomniany Hackenschmidt, który w podeszłym już wieku potrafił przeskakiwać kilkadziesiąt razy nad stołem. Już wtedy zdawano sobie sprawę z tego że źródłem siły są plecy i nogi. Na trening tych partii mięśniowych doktor kładł szczególny nacisk. Niewątpliwie min dzięki temu jego zawodnicy osiągali nieprzeciętne wyniki. Sam doktor również nie próżnował. Pomimo tego że zaczął trenować dopiero w wieku 44 lat radził sobie z ciężarami znakomicie. Antropometryczne dane Krajewskiego w wieku 57 lat. Wzrost- 170 cm, waga – 80 kg, obwód klatki piersiowej – 105 cm, biceps – 38 cm.
Gdy Hackenschmidt startował w pierwszych Międzynarodowych Zawodach Atletów w Podnoszeniu Ciężarów i Zapasach w 1898r w Wiedniu doktor udał się na zawody wraz ze swoim podopiecznym. Po zawodach w których jego pupil dał świetny popis siły i sprawności ,57 letni trener zademonstrował 50 ćwiczeń wzbudzając ogólny podziw wśród publiczności.
W 1898 roku Krajewski założył w swoim klubie „Towarzystwo Atletyczno-Rowerowe”. Był organizatorem szeregu imprez kolarskich połączonych z zawodami zapaśniczymi i siłowymi. Zarówno zawodowcy jak i amatorzy ochoczo i tłumnie w nich uczestniczyli. Była to znakomita okazja do integracji, promocji klubu oraz oczywiście zdrowego trybu życia. Władysław Krajewski zasiał ziarno, które wkrótce zaczęło dawać pierwsze plony. Na początku XX wieku pojawiły się podobne kluby w Moskwie, Rydze, Kijowie, Tbilisi, Revelu, Ufie, Odessie i Kursku. W kraju w którym kult siły był zawsze wysoko ceniony, ciężka atletyka znalazła sobie podatny grunt do rozwoju. Sukcesów rosyjskich atletów w późniejszych latach chyba nikomu nie trzeba przypominać?
W 1900r doktor przewrócił się na ulicy i złamał nogę. Wydawać by się mogło że to nic poważnego jednak stało się inaczej. W momencie gdy był na fali wznoszącej, miał wiele planów na przyszłość i wszystko układało się po jego myśli, pech chciał że przytrafiło się to właśnie jemu. Po wypadku Krajewski już nigdy nie wstał z łóżka. Zmarł 1 marca 1901r. Przyczyną śmierci był udar mózgu. W chwili śmierci miał 60lat.
Szanowanego doktora żegnali liczni podopieczni oraz mieszkańcy Petersburga. Pamięć o nim żywa jest do dnia dzisiejszego wśród rosyjskich siłaczy.
