Urodził się w 1909 roku w rodzinie żydowskiej w Stanisławowie w Polsce. Był najmłodszym z jedenastu dzieci. Jako nastolatek pracował w rodzinnej garbarni. Ciężka praca w rodzinnej firmie wpłynęła pozytywnie na jego rozwój. Na ramionach i plecach dźwigał setki funtów skór zwierzęcych. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim planując zastosować swoją wiedzę w rodzinnym przedsiębiorstwie. Pewnego dnia wziął udział w meczu zapaśniczym, w którym walczył niemiecki zawodnik wagi ciężkiej. Max wskoczył na ring i pokonał go. W wieku 22 lat postanowił zostać zawodowym zapaśnikiem. Jego idolem był Zishe Breitbart, światowej sławy siłacz. Bretibart był także Żydem i był bohaterem milionów swoich współwyznawców w Europie. Występował głównie w cyrkach i teatrach, zwykle przy komplecie publiczności.
Max inspirowany dokonaniami swojego idola śmiało poczynał sobie początkowo na polskich, a następnie na europejskich i światowych ringach. Szybko dał się poznać jako solidny zawodnik i był chętnie zapraszany na coraz bardziej prestiżowe turnieje. Już kilka lat po debiucie brał udział w zawodach w Rydze, Brnie, Zurychu, Manchesterze, Liverpoolu. Toczył efektowne pojedynki nie tylko w europejskich metropoliach. W 1938 roku wyjechał do Australii, by ostatecznie pod koniec lat 30tych XX wieku osiąść w Ameryce i tam kontynuować karierę.
Wybrane osiągnięcia Maxa Krausera
1936: Mistrz Europy w stylu wolnoamerykańskim – Londyn. Walka z Leo Levebrem.
1937: Mistrz Europy w stylu wolnoamerykańskim – Antwerpia. Walka z Hansem Schmelingiem.
1937: 1 miejsce w turnieju w Sztokholmie. Max Krauser wygrał min. z dwukrotnym Mistrzem Olimpijskim Johanem Richthoffem (Amsterdam 1928 – styl wolny powyżej 87 kg, Los Angeles 1932 – styl wolny powyżej 87 kg.)
Podobało się? Tutaj możesz wesprzeć stronę
Nowy Dziennik. 1936 nr 351
Nowy Dziennik (wydanie wieczorne). 1937, nr 191
Nowy Dziennik. 1937nr 86
